[...] Οι δεκατρείς πίνακες που αποτελούν το Ταξίδι προς την Ιθάκη, ακολουθούν τις στροφές του ομώνυμου ποιήματος, ενώ ταυτόχρονα επιχειρούν να ανοιχτούν παραπέρα στον κόσμο του Καβάφη, σε γνώριμους τόπους και ανθρώπους, σε αισθήσεις μέσα από το έργο του.

Τώρα από εικόνες στην Αίγυπτο, την Αλεξάνδρεια, την Κωνσταντινούπολη, τη Μασσαλία, σε εικόνες από φουρτουνιασμένες ή ήρεμες θάλασσες στη Μεσόγειο, από το Γιβραλτάρ ως την Κύπρο, από καφενεία και εμπορεία υφασμάτων, από την ίδια την Ιθάκη στο Ιόνιο Πέλαγος, κινούνται ο έρως, η μητέρα, η χαρά της άφιξης το πρωί σε ένα νέο λιμάνι, η επιθυμία της ηδονής, ο εφιάλτης, ο πόθος για ελευθερία, η απογείωση, το τέλος...